De Maha Chohan is de vertegenwoordiger van de Heilige Geest. Degene die binnen de hiërarchie dit ambt bekleedt, vertegenwoordigt de Heilige Geest van de Vader-Moeder God, van Alfa en Omega, naar de evoluties van deze aarde en het elementale rijk. Het verblijf van de Maha Chohan, de Tempel der Vertroosting ligt op het etherische vlak met een focus in het fysieke op het eiland Sri Lanka (voorheen bekend als Ceylon) waar de vlam van de Heilige Geest en de vlam der Vertroosting verankerd zijn. Zijn tweelingvlam is Pallas Athene, de Godin van de Waarheid.
Maha Chohan betekent “Grote Heer”, en de Maha Chohan is de Grote Heer van de zeven chohans. de bestuurder van de zeven chohans van de stralen. Onder de kwalificaties van dit ambt in de hiërarchie valt de verworvenheid van adeptschap op alle zeven stralen, die samensmelten in puur wit licht van de Heilige Geest. Met de zeven chohans, wijdt hij onze zielen in ter voorbereiding van de ontvangst van de negen gaven van de Heilige Geest waarover gesproken wordt in 1. Korinthiërs 12:4-11.
Aangezien de Geest van God de natuur en de mens vult als animerende essentie van het heilige vuur, moet de vertegenwoordiger van de Heilige Geest gekwalificeerd zijn om tussen alle substantie door te dringen door middel van de diffusie van zijn bewustzijn, en eveneens de vlam voort te brengen dat het leven in de mens en natuur in stand houdt door het brandpunt van zijn bewustzijn.
Het element dat correspondeert met de vlam van de Heilige Geest is lucht. Zonder dit element kan geen mens noch elementale leven hun dienstbaarheid voortzetten. Het bewustzijn van de Maha Chohan is daarom vergelijkbaar met dat van de Grote Centrale Zon Magneet. Hij concentreert de magneet, dat de uitstraling van de zon voortbrengt, naar de aarde wat vereist is om het leven op aarde in stand te houden.
In zijn dienstbaarheid wordt hij geholpen door de witte-vuur engelen die de witte vlam van de Heilige Geest van Alfa en Omega verzorgen dat verankerd is in een magnifiek altaar van het heilige vuur in zijn etherische retraite over het eiland Sri Lanka. Deze engelen onttrekken de essentie van het heilige vuur aan deze vlam om de pranische energie overal in de vier lagere lichamen van de aarde te voeden. Ook dienen daar engelen van de roze vlam die het brandpunt van de vlam der Vertroosting verzorgen in het centrale altaar van zijn verblijf. In een aangrenzende ruimte is de witte vlam met roze tinten en goud in de basis, verankerd in een kristallen kerk omringt met kristallen duiven, en zendt een krachtige straling van goddelijke liefde uit. Deze engelen dragen uitstralingen van deze vlammen mee naar alle vier hoeken van de aarde en naar de harten van allen die smachten naar vertroosting en zuiverheid van de Vader-Moeder God.
De tweelingvlammen van de Heilige Geest manifesteerden zich als de gespleten tongen van het vuur van de dag van Pinksteren toen de discipelen gevuld werden met de Heilige Geest. Toen Jezus gedoopt werd “zag hij de Geest van God als een duif afdalen en over hem schijnen”. De duif is het symbool van de tweelingvlamwerking van de Heilige Geest die ook gevisualiseerd mag worden als een ‘V’ met vleugels, een focus van de mannelijke en vrouwelijke polariteiten van de Godheid en een herinnering dat God tweelingvlammen schiep om zijn androgyne aard te vertegenwoordigen. In de aanwezigheid van de Maha Chohan en binnen de muren van zijn verblijf, voelt iedereen het ritme van de Heilige Geest, de pulsatie van de heilige-vuuradem van God dat de levensstroom vrijgeeft vanuit de Centrale Zon in de harten van allen die zich op aarde ontwikkelen.
De eerste drie wortelrassen die hun goddelijke plan vervulden in de gegeven 14.000-jarige cyclus, hadden hun eigen vertegenwoordigers van de Heilige Geest die zelf promoveerden tot deze kosmische dienstbaarheid met hun respectievelijke wortelrassen.
Degene die momenteel het ambt bekleedt van Maha Chohan was de blinde dichter Homer, wiens epische gedichten, de Iliad en de Odyssee, bevatten Pallas Athene als hoofdrolspeler. De Iliad verhaalt over het laatste jaar in de Trojaanse oorlog, terwijl de Odyssee nadruk legt op de reis huiswaarts van Odysseus – een van de helden van de Trojaanse oorlog.
Historisch gezien is er weinig bekend over Homer, maar de meeste geleerden geloven dat hij de gedichten geschreven heeft in de negende of achtste eeuw voor Christus. Zelfs in die tijd stemde Homer zijn bewustzijn af met de vlam van Vertroosting, en de straling die hij onderhield met de focus van zijn eigen hartenvlam was een grote zegening voor het elementale leven. In zijn laatste belichaming als een herder in India, hoedde het licht dat hij in stilte voortbracht, de levens van miljoenen levensstromen. Hij verkreeg meesterschap door zijn vier lagere lichamen toe te wijden als een kelk voor de vlam van de Heilige Geest met zijn bewustzijn als een “stap-naar-beneden” transformator voor de uitstraling van Sanat Kumara, de Oude van Dagen.
De Maha Chohan verwees naar de Heilige Geest als de grote verenigende coördinator die “zoals een oude wever van dagen een naadloos gewaad weeft van opgevaren meester-licht en liefde. De schietspoel van Gods aandacht voor de mens stuwt glanzende stralen van neerdalend licht voort, sprankelende deeltjes van zuiverheid en geluk, naar de aarde en in de harten van zijn kinderen, terwijl de tedere rijzing van hoop, aspiraties, invocaties en aanroepingen voor hulp de Godheid achtervolgen naar zijn machtige onderkomen van zuiverheid …”
“Als klein zaadje van licht betreedt de Heilige Geest het hart van de aarde, in de dichtheid van materie, zodat het zich mag uitbreiden door de cellen van de vorm en het wezen, van gedachten en perceptie om een gnosis en een overvloed in de beker van het bewustzijn te worden. Voor velen die voorbij komen, wordt deze Heilige Graal van onsterfelijke substantie niet herkend maar door veel anderen wordt het glinsterend achter de sluier waargenomen. Het vergieten van het licht van dat goddelijke weten dat sterfelijke perceptie overstijgt, en de vernieuwende vitaliteit is van de ochtend van de eeuwigheid, verfrist het elk moment met Godgeluk dat de mens kent door middel van oneindige percepties dat gegoten wordt als deeltjes in de kelk van zijn eigen bewustzijn.”
De Maha Chohan dient ieder persoon op aarde wanneer we de wereld binnentreden en verlaten. Op het moment van geboorte zal hij aanwezig zijn om de adem van leven het lichaam in de ademen en om de drievoudige vlam te ontsteken dat in manifestatie verlaagd wordt in de geheime kamer van het hart.
De Maha Chohan woont ook de overgang bij, die we de dood noemen, om de vlam van leven terug te trekken evenals de heilige adem. De vlam, of goddelijke vonk, keert terug naar het Heilige Christus-Zelf, en de ziel, gekleed in een etherisch lichaam, keert eveneens terug naar het niveau van het Heilige Christus-Zelf. Overeenkomstig bedient hij je op elk kruispunt in je leven, als je slechts voor een moment stilstaat om je beslissingen te nemen, denk dan aan de Heilige Geest en spreek dan dit mantra uit: “Kom, Heilige Geest, verlicht mij.” De straling van de Maha Chohan is doorgetrokken in de musicalcompositie “Homing”, door Arthur Salmon.
