De goddelijke vonk die in je hart brandt.
Deze vlam die in je hart brandt (een zestiende van een inch hoog) is de goddelijke vonk, het potentieel van je goddelijkheid. Het is het geschenk van het Leven van de Schepper aan de schepping. “Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft …”
Het bewustzijn van de Zoon is geconcentreerd in de vlam, die daarom “de Heilige Christusvlam” wordt genoemd. Deze Drie-eenheid van Gods heilige vuur focust de hoofdeigenschappen Kracht, Wijsheid en Liefde: zijn schenking, een vlam van zijn eigen Vlam, aan iedere zoon en dochter.
Waarlijk, deze drievoudige vlam is het drievoudige Licht dat iedere man en vrouw van God verlicht die in de wereld komt.
Dit is de individualisering van de Godsvlam waardoor het Woord “vlees wordt” in jou en waardoor je in je leden de heerlijkheid van de Heer van allen aanschouwt.
De vlam die in je hart brandt, is de zetel van kosmisch bewustzijn, het kenmerk van de zoon of dochter van God. Het is je verbinding met de Werkelijkheid, met het Zijn, en met het eeuwige Leven. Het is de zalving door het Ware Zelf van alle zielen die ervoor kiezen om de standaard van de Wet van de Ene te handhaven.
Voor de oorspronkelijke Hoeders van de Vlam die met Sanat Kumara mee kwamen, was het de opperste vreugde van hun dienstverlening om het vrijheidsvuur aan te wakkeren in de harten van de eigenzinnige kinderen van de aarde; om hen terug te winnen voor hun Eerste Liefde.
Drie aspecten van de hartsvlam
In het eerste aspect van de vlam, het blauwe, onderwezen zij daarom de verering van God als Wetgever, als het Vaderprincipe, en toonden zij de mensen hoe zij de wil en de kracht van de Eerste Persoon van de Drie-eenheid konden verinnerlijken en versterken.
In het tweede aspect van de vlam, het gele, zonden zij lofprijzingen uit naar Zijn Lichtemanatie – Christos – als de eeuwige Zoon, de Tweede Persoon van de Drie-eenheid, waarbij zij het voorbeeld gaven van het pad van de incarnatie van het Woord door middel van de wijsheid (wijze heerschappij) van de Wet, terwijl zij ook de kwaliteiten van de Leraar uitbeeldden.
In het derde aspect, het roze, dienden zij de Liefde als de Derde Persoon, de Heilige Geest, en leerden zij de allerkleinste kinderen de zelfverwezenlijking van de vuren van verlichte creativiteit door middel van een mededogende individualiteit, en onthulden zij de gespleten tongen als de tweelingvlammen van de Trooster en de zetel van de Goddelijke Geest.
Deze dingen deden zij. En als bedienende dienaren trachtten zij de werking van alle drie te versnellen door het doen ontwaken van de inherente toewijding van de ziel aan de Goddelijke Moeder – zij, de personificatie van het heilige vuur, de witvuurkern in het hart van de Materieschepping – zij, de hemelvaartsstromen, de vitale kracht verankerd in de lichaamstempels van haar zonen en dochters, en overal in de Natuur de energie van de zuiverheid die de Drie-eenheid opnieuw doet ontbranden in de harten van de mensheid.
De komst van de Oude van Dagen
Lang geleden kwam de Oude van Dagen naar de aarde om de vlam van het Leven te bewaren zodat jij en ik zouden leven om op een dag het Ware Zelf als God te kennen. Hij stond bekend als Sanat Kumara, een van de Zeven Heilige Kumara’s die het Licht van de Zeven Stralen concentreerden.
Toen kosmische raden hadden besloten dat de mensheid geen kans meer mocht worden gegeven – zo groot was hun afwijking van de kosmische wet, hun ontheiliging van het Leven – hief Sanat Kumara zijn hand op en bood zijn hart aan om de zielen van de mensheid te dienen totdat de weinigen en uiteindelijk de velen hun verantwoordelijkheid weer zouden nemen om de vlam van het Leven te hoeden.
Met deze dispensatie, verleend door de zonneheren, kwam Sanat Kumara naar de aarde met de zonen en dochters van God die zich vrijwillig aanboden om hem te steunen in zijn missie als Hoeder van de Vlam. Hij vestigde zijn retraiteverblijf op een eiland in de Gobizee, nu de Gobiwoestijn. En daar op Shamballa zou hij blijven om de heilige vuren te dienen, totdat sommigen onder de mensheid zich zouden verroeren uit de lage staat waartoe zij door hun onwetendheid (het niet willen weten) van de Wet van de Ene waren afgedaald – totdat zij opnieuw zouden beginnen de naam van de Heer aan te roepen en toewijding te geven aan de Levende Vlam van de Allerhoogste God.
Want in dit duistere uur van de planetaire geschiedenis waren allen hun Goddelijke Bron vergeten, niemand gaf erkenning aan het spirituele vuur in de tempel van de mens. Daarom vergrootten Sanat Kumara en zijn groep Hoeders van de Vlam, door middel van aanbidding en aanroeping van de ene God en dienstverlening aan de planetaire levensgolf, de drievoudige aspecten van het Leven die de Vader-Moeder-God in het begin in hun nageslacht had geplaatst als de drievoudige vlam. Dit deden zij opdat de Kinderen van de Zon zich hun bestaansreden zouden herinneren.
