Wet van Reincarnatie

Door middel van het proces van wederbelichaming op aarde, waren we bestemd spirituele groei door te maken – om te groeien in spiritueel meesterschap terwijl we onze goddelijke geschenken koesterden en onze talenten ontwikkelden.

In den beginne was onze ziel begiftigd met een uniek en waardevol geschenk dat bedoeld was om met de mensheid te delen gedurende onze incarnaties. Er werd verteld, dat zonder dit geschenk, de volledige bloei van onze families, gemeenschappen, en zelfs onze beschaving niet kon plaatsvonden.

God gaf ons een vrije wil zodat we op liefdevolle wijze gehoor konden geven aan onze roeping om mede-scheppers te zijn van het Goddelijke. Sommigen van ons, boden vrijwillig aan om te incarneren op aarde, als engelen in vermomming, om diegenen te redden die eerder gekomen waren, en vergeten waren dat ook zij een goddelijk plan en missie hadden. We wisten dat wanneer we onze reden van bestaan vervuld hadden, we vreugdevol zouden terugkeren naar de rijken van de Geest om ons zielenavontuur voort te zetten.

Onze zielen begonnen aan de reis vol goede hoop. We begrepen de ware aard van onze lotsbestemming. We wisten dat we, boven alles, spirituele wezens waren die een missie opgedragen kregen om het spiritueel bewustzijn op aarde te hoeden. Ergens tijdens deze reis, verlieten we het pad. We ‘vielen’ uit het hogere bewustzijn toen de allure van het uiterlijke, menselijke zelf en diens verstrikkingen, onze aandacht wegleidde van onze aangeboren goddelijke Zelf. We raakten zelfgecentreerd in plaats van Zelfgecentreerd, en langzaam vergaten we onze reden van onze reis op aarde.

De rest is geschiedenis. Gecentreerd in ons menselijke ego in plaats van in ons hart en Hogere Zelf, werden we aangemoedigd om op manieren te handelen die niet altijd eer betuigen aan ons innerlijk verstand. We deden veel goede dingen, maar creëerden ook negativiteit. Vanuit een misleide behoefte om ons mindere zelf te beschermen, deden we anderen eerder pijn dan dat we ze hielpen. Door de wet van de cirkel waren we vervolgens niet vrij om vooruit te gaan totdat we onze karmische schulden die we verschuldigd waren aan anderen, af te betalen.

De reden van bestaan voor de ziel is niet alleen de vervulling van het oorspronkelijke goddelijke plan maar ook om onze karmische grootboekrekening op orde te brengen. Onze ziel, die naar oplossingen zoekt, is genoodzaakt om wederom die karmische ontmoetingen op te zoeken, leven na leven, totdat we de oplossing vinden.

Aarde kan daarom vergeleken worden met een klaslokaal. We keren telkens opnieuw terug om onze lessen te leren. Soms leren we van wijze leraren, maar in vele gevallen is onze belangrijkste leraar ons karma – de positieve en negatieve gevolgen van onze vrije keuzes. Wanneer we alle lessen leren, al onze opdrachten afmaken, en ons zelfmeesterschap bewijzen, zullen we afstuderen van het aardse klaslokaal en onze zielenreis voortzetten in andere rijken als meesterlijke spirituele wezens.

Vaak worden rijkdom en fysiek gemak hedendaags beschouwd als ijkpunt van succes. Als we het leven vanuit een spiritueel perspectief beschouwen, zien we dat onze prioriteit niet bij materieel successen ligt, alhoewel het een legitiem middel is om het doel des levens te vervullen. Daarentegen zien we dat het Gods prioriteit is dat we terug in afstemming komen met onze oorspronkelijke blauwdruk – het vervangen van het menselijke matrix, de misleide patronen van het menselijk ego, met ons goddelijke matrix.

Wanneer we erkennen waarom we hier zijn en hoe we op dit punt aanbeland zijn, worden de paradoxen van het leven steeds belangrijker – en beter beheersbaar. Wanneer we ons leven beschouwen als een continuïteit, en niet als geïsoleerde segmenten in de tijd, verandert ons perspectief. Wanneer we elke dag aanschouwen als een deel van een groter scheppingsplan voor de ziel, krijgen onze dagelijkse keuzes nieuwe betekenis.