Dit verlangen was de aanzet tot de afdaling van de Christus, de zon van David in zijn rol als de Messias van weleer. De herderskoning, een man naar Gods eigen hart die gemeenschap had met God en zichzelf voorbereidde voor grotere dienstbaarheid terwijl hij voor zijn schapen zorgde. Nergens was de luister van zijn ziel meer zichtbaar als in de schoonheid van zijn meditaties op de Geest van de HEER, opgetekend in het boek Psalmen.
Een van de meest deskundige manieren waarop de vermoeide zakenman, bestuurder, gefrustreerde moeder of vrouw, de verwarde jongeman of vrouw integratie en heelheid voor zichzelf kan vinden is het ontwikkelen van discipline om in staat te zijn om hun emoties zo te richten dat deze precies doen wat zij willen. Zo’n discipline zal hun zienswijze compleet veranderen want ze zullen het leven dan tegemoet zien met vreugdevolle verwachting en niet met ontevredenheid. Als het bijvoorbeeld liefde voor een ander is die je zou willen uitdrukken, dan moet je ervoor waken dat die liefde niet zelfzuchtig is en van de geliefde de verwachtingen van je eigen verstand en hart eist zonder ooit het geven van liefde te begrijpen.
Om lief te hebben zoals God liefheeft, moet je eerst vrijheid aan alle delen van het leven geven inclusief jezelf; en dan moet je je vertrouwen in het hart van God plaatsen zoals een nestelende vogel dat doet – in het hart van goedheid en genade.Nadat alles gegeven is, zul je vervolgens de meest vreugdevolle, eeuwige geschenken die je je ooit zou kunnen voorstellen van God ontvangen, en sommige zelfs die buiten je voorstellingsvermogen liggen. Deze zullen niet alleen door de kelk van je eigen hart komen maar ook door de harten van je naasten. Als je dan waarlijk lief wilt hebben moet je de basale emoties van zelfzuchtigheid, afgunst, jaloezie, wrok, koppigheid en ondankbaarheid disciplineren.
Wij verzoeken daarom op dit punt van onze alchemistische studies dringend dat de controle over de emoties overwogen wordt, want emoties zullen een zeer belangrijke rol spelen in de werking van de creatieve wolk waar wij ons op bezinnen en van waaruit wij werken. De enige manier om werkelijk gelukkig te zijn is door zichzelf volledig aan het universum en aan God te geven en zich tegelijkertijd bewust te zijn van- en de tegengift van het Ware Zelf van God te verwachten.
Een van de grootste gevaren in de religieuze zoektocht wordt teweeggebracht als mensen zichzelf aan God gegeven hebben denkende dat dit alles was wat zij moesten doen. De verantwoordelijkheid van de vrije wil niet begrijpend, handelden zij vervolgens als dwaze uilskuikens. En zonder eigen wil slingerden ze heen en weer, voortgeblazen door elke wind, geobsedeerd met wat wij de wet van onzekerheid zouden noemen. ‘Want als de bazuin een onzeker geluid geeft, wie zal zich dan voorbereiden op de strijd?’
De mens zou moeten begrijpen dat hoewel hun overgave aan God volledig is, zij volgend op de overgave moeten wachten op het fiat van de toekenning die uitgesproken wordt door de God-Aanwezigheid als herbevestiging van de zegening die door God gegeven werd bij de geboorte van zijn nageslacht: ‘U bent mijn geliefde Zoon, deze dag heb ik u verwekt.’ Dit vindt plaats wanneer iemand de controle over zijn vier lagere lichamen heeft afgestaan aan zijn Christus-Zelf en dus het Ware Zelf, de Christus de gelegenheid geeft om het fiat te gehoorzamen ‘Neem heerschappij over de aarde!’ de aarde zijnde zijn eigen voetenbank koninkrijk, de vier lagere lichamen.
Onthoud dat zelfs Jezus de Christus op het punt van zijn zalving kwam. De Heilige Geest daalde af en de stem van God vernieuwde het eeuwenoude convenant: ‘Dit is mijn geliefde Zoon in wie ik mijn welbehagen heb.’ Dit is het tijdloze fiat van de schepping uitgesproken vanuit de grondslag van de wereld dat – de ziel, die beloofd heeft om in dienstbaarheid haar gelofte die zij gedaan heeft op innerlijke niveaus om de wil van God te doen, opnieuw heiligt. Wanneer daarom het recht van de mens om als zoon van God te functioneren hersteld is, wordt het moment van creativiteit geboren omdat hij wederom de kracht van Gods liefde heeft erkend om zijn zonden te vergeven (om zijn karma opzij te zetten tot de tijd dat hij genoeg zelfmeesterschap heeft verworven om zijn eigen menselijke creatie te weerstaan, onder ogen te zien en te overwinnen). Nu verbindt het verbond van het leven zelf hem met de hoogste doelen van alchemie en dat, let wel, zonder hem ooit van zijn ware identiteit te beroven.
Bron: Saint Germain over Alchemie
