De zeven heilige Kumara’s, de heren van de vlam van Venus, zijn de sponsors van de mentale ontwikkeling van de mensheid. Gedurende de duizenden jaren van de geschiedenis van de aarde zijn ze op bepaalde gunstige momenten naar voren gekomen om de energieën van bewustzijn te verhogen, om de actie van de Christusgeest te versnellen, om de energieën van de mensheid in de bovenste chakra’s te polariseren.
Net zoals er veel zogenaamde chela’s in de wereld zijn, zijn er ook velen die chela’s kunnen zijn die niets van het pad of van chelaschap weten. Er zijn nog anderen die, bij gebrek aan uiterlijk contact met onze vertegenwoordigers, de aarde als chela’s bewandelen, maar toch niet weten dat ze chela’s zijn noch dat ze onze begeleiding op het pad hebben. Wat is chelaschap dan?
Chela is een term die student of discipel van een religieuze leraar betekent. Het is afgeleid van de Hindi ceta, die is ontleend aan de Sanskriet ceta, wat slaaf betekent. In de oosterse traditie van chelaschap, die al duizenden jaren wordt erkend als de manier van zelfmeesterschap en verlichting, geldt iemand die de mysteries van de universele wet aan hem wil laten schenken, van toepassing op de leraar, bekend als de goeroe, die als een meester wordt beschouwd ( door de eeuwen heen omvatten de echte goeroes zowel opgevaren als niet-opgevaren meesters) om die leraar te dienen totdat hij waardig wordt bevonden om de sleutels van zijn eigen innerlijke realiteit te ontvangen.
De grote yogi Milarepa heeft veel ontberingen op het pad doorstaan, inclusief het afleren van de valse leer van de duistere mensen die hem kennis van de manipulatie van energie gaven. Zo moest hij de praktijk van zwarte magie overwinnen en het karma van zijn wandaden balanceren, waarbij hij wraak had uitgeoefend op zijn buren die hem zijn vaderlijk erfdeel hadden beroofd, eerst de dood van velen veroorzakend en vervolgens een hagelbui die hun velden met gerst vernietigde rijp voor de oogst. Toen hij eindelijk het recht verdiende om de chela van een ware meester te zijn, was zijn trots gebroken en liep hij in nederigheid de weg naar verworvenheid.
In de oosterse traditie is de chela om een goede reden de slaaf van zijn meester – niet voor het verlies van zijn ware identiteit, maar voor de vervanging van het pseudo-beeld door het Ware Beeld van identiteit. De chela weven, door onderdanigheid, dag in dag uit de draden van het gewaad van zijn meester in bewustzijn. Het gewaad van de meester (als het veelgevraagde gewaad van de (Christus) is synoniem met het bewustzijn van de meester.
In ruil voor verlichte gehoorzaamheid en zelfopofferende liefde, ontvangt de chela delen van de verworvenheid van de meester – van de eigen realisatie van de meester van zijn Ware Zelf. Door de aanvaarding van het woord van de meester als ongeschonden, heeft de chela hemzelf het Christusbewustzijn van zijn meester gegeven, wat op zijn beurt het middel is waardoor de basiselementen van het onderbewustzijn van de chela en de momentums van zijn niet-getransmuteerde karma worden gesmolten door de vurige hitte van het heilige vuur dat het bewustzijn van de meester omvat. Dus door vrij en gewillig de momentums van zijn menselijk bewustzijn opzij te zetten, ontdekt de chela dat deze snel worden vervangen door het meesterschap van zijn leraar, die, wanneer hij zich dat eigen maakt, dient als de magneet om zijn eigen hogere bewustzijn en verworvenheid te magnetiseren.
Degenen die dit proces hebben waargenomen, hebben in hun onwetendheid opgemerkt dat de chela’s van de opgevaren meester of van de niet-opgevaren meesters op de een of andere manier gehypnotiseerd, of bedrogen of misschien zelfs bestuurd worden als robots. Ze hebben het pad van overgave niet begrepen. Ze hebben het pad niet gezien als de kortere weg naar die verlichting en die vrijheid waar ze nog steeds naar op zoek zijn in de wereld, niet wetende dat de wereld hun nooit de vrijheid en de verlichting van het verlangen van hun ziel kan geven. De slavernij van de ene mens is dus de vrijheid van de andere mens; de vrijheid van de een is de slavernij van de ander.
Uit; The Chela and the Path, pag. 18-20
