Chela’s die de liefde van het Lagere Zelf zouden willen vervangen door de liefde van het Hogere Zelf
Chela’s die de liefde van het Lagere Zelf zouden willen vervangen door de liefde van het Hogere Zelf. Er is een verhaal in de Griekse legende over een mooie jongen die in zijn spiegelbeeld in een poel staarde en verliefd werd op het beeld. Terwijl hij wegkwijnde in de liefde van het lagere zelf, werd hij getransformeerd in een narcissus en wordt tot op de dag van vandaag herinnerd door die naam.
Soms zal de mensheid die misbruik maakt van de gave van de vrije wil ontdekken dat in de genade van de wet hun energieën, ronddraaiend door de natuur, in evenwicht worden gebracht door het elementalen rijk terwijl het planten- en dierenleven de last van het karma van de mensheid op zich nemen. Dus door de vuren van transmutatie en door het offer van de lagere evolutie voor het hogere, evolueert al het leven Godwaarts naar het centrum van het Goddelijke Ego dat uiteindelijk alle egocentrisme verdringt in het begrip van de aanbidding van het zelf als het grote God-Zelf.
De aanbidding van het lagere zelf is onwettig. De aanbidding van het Hogere Zelf is legitiem. Daarom hebben in de evolutie van de mensheid degenen die zichzelf hebben toegestaan om gehecht te raken aan de vorm en het vormbewustzijn, altijd ontdekt dat hun liefde lineair is, de eindige lijn volgend die een begin en een einde heeft. Gaandeweg leren deze de les die elke opgevaren meester heeft geleerd, dat liefde sferisch is en dat ware liefde een wervelende zon in het hart is.
Ware liefde beantwoordt zowel aan de menselijke behoefte als aan de goddelijke. Ware liefde kan alleen worden ervaren als de volledigheid van het Hogere Zelf wordt weerspiegeld in de poel van de ziel. Zo de Grote Geest, de grote werkelijkheid van het zelf aanschouwend worden man en vrouw verliefd op het beeld van God en worden daardoor verteerd.
In de relaties van God met God zoals die in het leven op aarde worden ervaren, geeft God de mensheid een slokje van de communiebeker van liefde die alleen hij kan geven.
Hiërarchie komt om de dagen van beproeving te verkorten voor allen die de visie van het doel hebben opgevangen. Terwijl ze door de gebieden van Mater gaat met het momentum en de voortstuwingskracht van de grote arm van het leven, behaalt de ziel het merkteken van liefde en overstijgt ze alle lagere beelden van het zelf.
Hiërarchie komt om de toegewijden te redden van de schipbreuk van een sterfelijk bestaan beperkt tot en beperkend tot sterfelijkheid, bezeten door en lagere zelven, vormen van afgoderij en vormen van de afgodische generatie in bezit hebbend.
Het merkteken van de vis die door de vroege christenen werd overgenomen, is niet alleen het merkteken van de Vissen-veroveraar die de emoties van een planeet overwint door het water van het Woord, maar het is het teken van degenen die de tweelingbogen van Alfa en Omega hebben gemaakt, spoelen in de caduceus van de goddelijke polariteit. En de stippel van het oog is het oneindige punt waar u bent.
Aan zielen die op de zee van het leven drijven, sturen we een lijn. Het is een reddingslijn die met vertrouwen moet worden aangegrepen; want zonder vertrouwen overstelpen de twijfels en angsten van het lagere zelf, met al zijn angst en frustratie, de ziel die de hereniging met de Geest van de levende God nastreeft. Het is een keuze om geleid te worden, opdat het op een dag zou kunnen leiden.
De opgevaren meesters dwingen hun chela’s niet, ze laten hun chela’s hen dwingen – ze te magnetiseren – en daardoor magnetiseren ze zichzelf naar de hogere wet van hun eigen wezen. Er is een zekere wrijving die nodig is voor alle verworvenheden op het pad. Er zijn ongemakken te dragen en misschien ongerijmdheden als u merkt dat u soms niet op één lijn zit met de hefboom van de wet. Chela’s moeten bereid zijn zich in te spannen.
We schrijven onze Parels van Wijsheid uit engrammen van licht, uit matrices van de Geest. Paragraaf voor paragraaf omhult de heilige formule van zelf-zijn. De mens moet de formule van het leven en van het leven ontcijferen. Hij moet onderzoeken. Hij moet lezen en herlezen. Hij moet de Heilige Geest aanroepen in wiens vlam de interpretatie van het levende Woord en de vermenigvuldiging van de broden en vissen te vinden is.
We eisen dat de geest van de chela zich conformeert aan de geest van God. Daarom is onze methode in de presentatie van de wet vaak naar de korte weergave van een dialoog van de Zenmeesters.
Onze cursussen van instructie worden niet gepresenteerd als een één-twee-drie, doe-het-zelf-succesformule. We beloven niet voor onze chela’s te doen wat ze voor zichzelf moeten doen.
Ah ja, onze geschriften bevatten de heilige formule; maar om de formule te laten kristalliseren in de geest van de chela, is er een vereiste. Die vereiste is de input van de chela – het ziele-ingrediënt. De chela moet zich mengen in het momentum van zijn eigen geïndividualiseerde Godsvlam. Onze verhandelingen zijn distillaten van de Geest. DOOR God bent u het vleesgeworden Woord.
Door de alchemie van de meester en de chela, door de versmelting van zelf-zijn zoals boven zo beneden, komt er uit de gedrukte pagina en uit het gesproken Woord een definitie van concepten en de heilige formule naar voren die uniek is voor elk individu, zelfs terwijl het de universele wet van de elementen bevestigt. Deze interactie vindt elke keer plaats wanneer de chela de stroom van zelfheid, van ervaring die is opgedaan terwijl het door tijd en ruimte beweegt, naar de instructie van de opgevaren meesters brengt.
De associatie van de chela met de meester is dus in elk geval uniek. Voor elke levensstroom is er een speciale eigen eenheid, en elke ontmoeting is een speciaal moment in de eeuwigheid wanneer de tijd niet en de ruimte wel wordt verbruikt. Deze ervaringen met de opgevaren meesters komen dag na dag voor degenen die de patronen van het lagere zelf willen achterlaten en die samensmelten met het zonnebewustzijn van het Hogere Zelf.
Laten we dan allemaal de uitdaging aangaan om de parel van grote waarde te vinden die in elke Parel van Wijsheid is opgesloten. Laat ze twee keer nadenken voordat ze de gelegenheid terzijde schuiven om in vereniging met de Geest van de levende God te komen.
De kans is om de draad van het moment te grijpen en er een levende parel van te maken.
In dit tijdperk hebben de opgevaren meesters de parel van hun identiteit, verzegeld in God, in de grote zee van de mensheid geworpen, zodat de mensheid haar eigen individualiteit zou vinden en hun ziel op dezelfde manier aan God was toevertrouwd.
IK BEN de parel die op de duiker wacht. Kom en vind mij.
El Morya
De El van de Moeder Straal
In het oog van de vlammende Yod
Uit: Ascended Master El Morya: The Chela and the Path, p. 107 – 114
Painting: John William Waterhouse 1847 – 1917
